Royal County Down Golf Club
Royal County Down, één van de mooiste golfbanen van de wereld….
Het vakantieplaatsje Newcastle aan de kust van de Ierse Zee in Noord Ierland herbergt één van de mooiste links golfbanen van de wereld, de Championship Links van de Royal County Down Golf Club.
De altijd aanwezige wind is een belangrijke factor om rekening mee te houden.
In de lijst van de 100 mooiste golfbanen ter wereld van het toonaangevende Amerkaanse tijdschrift Golf Digest staat Royal County Down na Pine Valley Golf Club (1), Cypress Point Golf Club (2), en Augusta National Golf Club (3) als hoogst genoteerde niet Amerikaanse golfbaan op de trotse vierde plaats. Dat zo’n waardering zeer subjectief is mag duidelijk zijn want op de Engelse toonaangevende website Top 100 Golf Courses of the World bijvoorbeeld staat Royal County Down na Pine Valley (1) en Cypress Point zelfs (2) op de derde plaats en vinden we Augusta National Golf Club pas op de zesde plaats terug. Maar met naar schatting ongeveer 35.000 golfbanen wereldwijd is het al een hele prestatie om zelfs maar in de top 100 te staan.
De fairways worden omzoomd door kleurrijke duinbegroeiing.
Wat maakt Royal County Down dan zo speciaal dat deze baan door zowel professionals als amateur golfers zo hoog wordt aangeslagen? In ieder geval heeft de locatie een grote rol in het geheel. Ingeklemd tussen de Mountains of Mourne in het westen en in het oosten Dundrum Bay aan de Ierse Zee bij het kleine vakantieplaatsje Newcastle, slingeren de holes zich door het vlakke landschap direct langs de kust en het duinlandschap direct daaraan grenzend . Het lijkt wel of de natuurlijke contouren van het terrein speciaal gevormd zijn voor een golfbaan, hoe mooi wil je het hebben. Vanaf een hogere positie zorgen het geel en paarslila van de gevarieerde duinflora laat in de middag voor betoverende en sprookjesachtige uitzichten met het altijd aanwezige geluid van de branding op de achtergrond als muzikale begeleiding.
De baan slingert zich op natuurlijke wijze door de natuur.
Het oorspronkelijke ontwerp van de baan is van de hand van “Old” Tom Morris, maar over de afgelopen 120 jaar hebben ongeveer een half dozijn andere baanarchitecten (waarvan Donald Steele als laatste) verder aan de baan gewerkt om hem te maken tot wat het nu is, één van de mooiste golfbanen van de wereld. Vanaf de gele tees is het 6.103 meter lang genieten van één van de mooiste golfbanen van de wereld terwijl er vanaf de rode tees nog altijd een kloeke 5.714 meter overblijven. Oh ja, even voor het idee, voor de professionals is de baan maar liefst 6.570 meter lang en veranderen enkele holes in ware monsters, maar wel hele mooie!
Het geluid van de branding is altijd op de achtergrond aanwezig.
De eerste negen holes liggen direct langs de zee, niet kop aan staart in elkaars verlengde zoals bij een echte traditionele links baan het geval is, maar af en toe een andere richting kiezend waardoor het spel met de wind op iedere hole net weer anders is. De tweede negen liggen tussen de duinen waardoor je lopend in de beschutting van de duinen geen erg in de wind hebt die boven de duinen uiteraard vrij spel heeft. Op een winderige dag laten veel spelers dan ook uit voorzorg de driver uit de tas om niet in de verleiding te komen hem toch te gebruiken. De hoge balvlucht van de moderne drivers is met krachtige wind op een links baan als deze gewoonweg vragen om moeilijkheden. Door de zandige ondergrond en het open karakter waardoor de wind vrij spel heeft, zijn de fairways op links banen droger en harder dan op andere type banen. Omdat de fairways ook nog goed kort worden gehouden, stuitert de bal na het landen vaak nog stevig door en komen diepe potbunkers die ver weg lijken plotseling onverwacht in het spel.
Met een caddy geniet je maximaal van de ervaring.
De eerste drie holes lopen kop aan staart in elkaars verlengde direct langs de zee waarna de resterende zes holes van de eerste negen steeds door deze drie holes van de zee gescheiden worden. Om de invloeden van de wind en de taaie rough langs de holes te compenseren, zijn de greens redelijk vlak, klein tot middelgroot en goed aan te spelen. Maar laat je niet verlakken, want eenmaal op de green merk je dat ze razendsnel zijn (10 tot 11 op de Stimp meter) en over veel verborgen lijnen beschikken. Trouwens, om optimaal van de ervaring van een ronde op Royal County Down te genieten is het aan te bevelen om met een caddy te spelen. Je hebt dan de keuze uit een Trainee (Green – £20,00), een Regular (Red – £30,00) en een Senior caddy (Gold – £45,00). De caddies dragen je tas, maken je clubs en bal schoon, en vertellen je op iedere hole precies hoe die het best gespeeld kan worden. De caddy loopt 4-4½ uur met je door de baan en is iedere penny die hij kost dubbel en dwars waard.
In de beschutting van de duinen ben je je niet zo bewust van de wind.
De tweede negen liggen tussen de duinen waardoor je door de beschutting veel minder erg in de altijd aanwezige wind hebt, maar komt je bal boven de duintoppen uit, dan wordt je bal de spreekwoordelijke speelbal van de wind en weet je niet waar hij eindigt. Vanwege de duinen wordt je tijdens de tweede negen meerdere malen geconfronteerd met een blinde slag. Speel je zonder caddy, dan is het raadzaam om eerst even vooruit te lopen om te kijken waar de bal naar toe moet, anders is het een kwestie van geluk of je hem ooit nog terug vindt. Terug naar het clubhuis aan het einde van de dag met een laag staande zon in de rug is werkelijk een sprookje. Met het clubhuis wit oplichtend in de zon en zacht strijkend zonlicht over de fairways en goudgele en lila paarse begroeiing en het geluid van de branding op de achtergrond waan je je in een andere wereld met een sterk therapeutische en ontstressende werking. Eventuele opgelopen frustraties over tekortschietende vaardigheden tijdens de voorgaande holes zijn direct verdwenen en je kan niet anders dan even een moment rust te nemen om van het mooie plaatje te genieten.
De laatst hole voert terug naar het clubhuis in de zon.
Ja, het is makkelijk te begrijpen waarom Royal County Down hoog scoort bij golfers van over de hele wereld. Voor de betere golfers en de professionals biedt deze baan elke ronde weer een geweldige uitdaging terwijl midden en hogere handicappers, mits niet te ambitieus voor wat betreft de resultaten, ook enorm kunnen genieten van de hele ambiance.
Het voorname clubhuis heeft een speciaal gedeelte voor gastspelers.
Hoewel Royal County Down een exclusieve ledenclub met slechts 350 uitverkoren en zeer gelukkige leden is, zijn gasten (men spreekt op zo’n voorname club uiteraard niet van greenfee spelers maar van gasten) van harte welkom op maandag (hele dag), dinsdag (hele dag), donderdagochtend, vrijdag (hele dag) en zondagmiddag. De woensdagen en zaterdagen zijn voorbehouden aan de leden. In totaal worden er jaarlijks maximaal 10.000 gastspelers toegelaten, uitgaande van de vijf dagen in de week dat gasten worden toegelaten, zijn dat gemiddeld 40 gastspelers per dag.
De heren kleedkamer voor de gastspelers.
Het voorname clubhuis bestaat trouwens uit twee gedeelten, een deel voor de leden en hun genodigden, en een openbaar deel speciaal voor gastspelers. Maar de gastspelers komen er volstrekt niet bekaaid vanaf met een klassieke lounge met bar die uitkijkt over de baan en kleedruimte met mooie afsluitbare houten kastjes en goede douches.
Het prachtige Slieve Donard Hotel.
Wie in de directe omgeving van de Royal County Down Golf Club wil overnachten, heeft de keuze uit diverse hotels en B&B’s in Newcastle zelf, of het luxe Victoriaanse bij de golfbaan behorende 5 sterren Slieve Donard Hotel.
Luxe, ruime, comfortabele kamers met een klassieke “touch”.
Het Slieve Donard Hotel ligt direct aan zee en vanuit de achtertuin loop je direct het terrein van de Royal County Down Golf Club op. Zoals van een dergelijk hotel verwacht mag worden, zijn de (standaard) kamers ruim, klassiek ingericht en uiterst comfortabel. Verder beschikt het hotel over een uitgebreide en luxe Spa & Wellness, buiten tennisbanen, gezellige bar en uitstekend restaurant en gratis Wifi om de beleving compleet te maken.
Info: http://www.royalcountydown.org
Tekst en foto’s: Eric Veenhuyzen / EV Fotografie
