Golfbaan Spierdijk – Een vleugje Schotland in de polder.

Het wuivende gras werkt mee aan het karakter van de baan.

Aan de N507  bij Spierdijk in de schaduw van Heerhugowaard ligt Golfbaan Spierdijk, een 9-holes par 36 golfbaan met een Schots “inland-links” karakter. Deze door Gerard Jol en Michiel van der Vaart van Jol Golf Design ontworpen baan is in september 2008 officieel geopend maar lijkt in ontwikkeling al veel ouder. De fairways zijn ingezaaid met een fijne engelse grassoort die bij veel andere banen op de apron en de tee terug te vinden zijn. De fairways zijn daardoor mooi dicht en voelen tijdens het lopen als een verend tapijt. De greens zijn volgens de beste technieken opgebouwd en zijn mooi egaal met niveaus, hebben veel lijnen, en zijn, afhankelijk van het maaien, snel tot supersnel.

De kerk kijkt uit op de baan.

Zoals verwacht mag worden van een golfbaan met een Schots links-karakter is de baan open met weinig hoge begroeiing waardoor de wind vrij spel heeft. De fairways hebben glooiingen en ondulaties waar de bal doorheen kan springen en rollen, en er zijn heuse potbunkers! Verder wordt het links-karakter nog benadrukt door de taaie rough en de borders van hoog wuivend rood gras. De zorgvuldig aangelegde waterpartijen tenslotte zorgen voor de unieke mix van een polderbaan en een inland linksbaan.

Zoals gezegd gaat het hier om een 9-holes baan met een par van 36 (2 x par 3, 5 x par 4, en 2 x par 5) die van de gele tees 2.792 meter lang is en vanaf de de rode tees 2.327 meter. Het is geen straf om bij 18 holes twee maal dezelfde holes te spelen omdat de altijd aanwezige wind het iedere keer weer anders maakt.

Heel landelijk en rustiek.

Opvallende holes zijn hole 4 (een par-4 van 288 meter) en hole 7 (een par-4 van 311 meter) omdat de fairways in het landingsgebied van het teeshot in elkaar overlopen, overigens zonder dat dit gevaarlijke situaties oplevert omdat er zoveel ruimte is dat de twee fairways ook door begroeiing van elkaar gescheiden zouden kunnen zijn. Ontwerptechnisch is het echter wel een leuke gadget!

Hole 6 is een par 5 van 445 meter en heeft een z-vorm waarbij de green bewaakt wordt door een grote waterpartij. Longhitters kunnen op deze hole met hun tweede slag de green aanvallen door over het water af te snijden, anders is het aan te raden om zowel de afslag als de tweede slag zoveel mogelijk links op de fairway te houden om geen last van het water te hebben bij de approach naar de green.

Op hole 9 zijn de potbunkers vanaf de tee binnen bereik.

Hole 9 tenslotte is een par 4 van 319 meter met aan beide kanten waterpartijen. Verstandig spelen is hier de boodschap, ga vanaf de tee voor een veilige positie op de fairway om vandaar met een kort of middellang ijzer de green aan te vallen. Wilde slagen met de driver worden op deze hole snel afgestraft door de waterhindernissen links of rechts (sprak ik uit eigen ervaring!).

Ik kan niet anders zeggen dan dat Jol Golf Design hier een mooi stukje werk heeft afgeleverd. Verder hebben zij bewezen dat als je bij de aanleg van een golfbaan vanaf het begin een goed werkplan hebt en kan beschikken over goede techniek en materialen, een baan zich heel snel kan ontwikkelen tot een goed bespeelbare baan.

Het uitzicht vanaf het gezellige terras.

Het eenvoudige maar gezellige clubhuis is momenteel nog gevestigd in een tijdelijke behuizing, maar medio 2010 zal begonnen worden met de bouw van het definitieve clubhuis. Stiekem wordt er wel al over uitbreiding naar 18 holes nagedacht, maar dan moet eerst het land aan de andere kant van de dijk beschikbaar komen. Zolang dat nog niet het geval is, is het echter, zoals eerder al gezegd, geen straf om twee maal 9-holes te spelen!

Tekst en foto’s: Eric Veenhuyzen

Comments are closed