BurgGolf Purmerend: 6 maal 18 holes Championship course!
Een overzicht van alle lussen.
BurgGolf Purmerend neemt een unieke plaats in tussen de Nederlandse golfbanen en is het paradepaardje van BurgGolf. Op Purmerend kun je namelijk 6 maal 18 holes spelen. Door de 4 volwaardige lussen van 9-holes (Rood, Wit, Geel, en Blauw) is het mogelijk 6 maal een 18 holes Chamionship course samen te stellen. De 6 mogelijke combinaties zijn: Rood-Wit, Rood-Geel, Rood-Blauw, Wit-Geel, Wit-Blauw, en Geel-Blauw. Het beleid van BurgGolf Purmerend is dan ook dat er geen vaste 18 holes Championship course is. Iedere dag wordt er lustig op los gecombineerd en kunnen er diverse combinaties gespeeld worden.
Veel variatie op Purmerend.
Ik speelde vandaag in ieder geval de combinatie Blauw-Wit. Deze combinatie heeft een par van 72 en voor de heren van de gele tee een lengte van 5.827 meter en voor de dames van de rode tee een lengte van 5.078, een fors verschil van 749 meter dus.
De blauwe lus die ik eerst bespreek is niet specifiek een polderbaan of een parkbaan, maar een combinatie daarvan met gevarieerde en uitdagende holes. Wel is de semi-rough van een dikke taaie soort en qua lengte dusdanig dat een bal niet makkelijk wordt teruggevonden. Ook al ziet iedereen waar de bal terecht komt is het geen overbodige luxe om voor de zekerheid toch een provissional te spelen. En wordt de bal toch gevonden, wees dan niet eigenwijs en speel de bal gewoon terug naar de fairway in plaats van te proberen de bal met lengte uit de semi-rough te spelen. De meeste pogingen zullen jammerlijk mislukken.
Hole 1 is ondanks de lage stroke index 3 een vriendelijke recht-toe-recht-aan par-4 van 334 meter. De moeilijkheid op deze hole is dat het landingsgebied van de afslag (van 206 tot 242 meter) erg smal is met aan beide zijden van de fairway bunkers. Longhitters zullen probleemloos voorbij dit deel komen, maar de anderen zullen ofwel het risico moeten nemen dat de bal op de fairway blijft of moeten kiezen voor een geplaatste afslag kort voor de bunkers waarna een approach naar de green overblijft van 130 tot 150 meter.
Hole Blauw 2, afslag moet links de hoek om!
Hole 2 van de blauwe lus is ondanks stroke index 11 een lastig par-4 dogleg naar links van 310 meter. Maar door de bomen aan de linkerkant van de tee is een afslag met lengte en draw noodzakelijk om een eenvoudige korte slag naar de door bunkers goed bewaakte green over te houden. Wordt de draw niet beheerst en gaat de bal gewoon rechtuit, dan komen de bomen aan de rechterkant van de fairway in het spel waar de bal in kan verdwijnen. Bij een korte afslag naar de rechterkant van de fairway blijft er een midden lange tot lange slag naar de green over.
Hole Blauw 7, wat een mooie hole.
Van de blauwe lus is hole 7 zeker de signature hole. Op deze par 4 van slechts 280 meter moet diagonaal over een sloot heen afgeslagen worden. En hoewel de lengte voor niemand een probleem zal zijn en er echt een brede fairway aanwezig is, belanden toch veel afslagen in het water of aan de verkeerde kant van de sloot. Wat op deze hole bij de afslag ook regelmatig gebeurt is dat de bal omgehaald wordt en dan haaks over de fairway in het water links van de fairway belandt. Maar niettemin een prachtige hole!
De witte lus wordt door iedereen bestempeld als de moeilijkste van de vier lussen. De witte lus valt te omschrijven als een polderbaan (met heel veel water) met een links-karakter (lage begroeiing, veel bunkers, en fairways met ondulaties en reliëf).
Oh ja, en veel bunkers op de witte lus.
Hole 2 van de witte lus is een par-4 van 318 meter met stroke index 14. Je zou dus denken dat het om een eenvoudige hole gaat. Niets is minder waar, deze dogleg naar links kromt zich om een waterpartij heen en moet met het koppie gespeeld worden. Het beste wordt deze hole met twee keer een ijzer gespeeld, maar ja, dat doen er slechts weinigen. De green is zeer moeilijk vanwege de ondulatie en richels. En de plaatsing van de vlag is sterk van invloed op het aantal putts. Echt een mooie hole.
Hole 3, een par-5 van 494 meter is doodgewoon een moeilijke hole waar een bogey een mooie score is. Het gaat hier om een dogleg naar rechts met drie waterpartijen, bunkers en veel bulten in de fairway en zware rough buiten de fairway. De green is niet van overal op de fairway te zien en bovendien zeer goed bewaakt door bunkers. Het is een cliché, maar een par op deze hole voelt echt als een birdie!
Ook hole Wit 4 moet met overleg worden gespeeld!
Hole 4 wil ik tenslotte ook niet onvermeld laten. Deze par 5 van 462 meter is een dogleg naar rechts die zich ook om een waterpartij heen kromt. Op deze hole zijn drie verstandig geplaatste slagen nodig om de green te bereiken. En als de vlag dan ook nog eens rechts op de green aan het water staat, dan moet je wel heel erg zeker van je zaak zijn om de vlag aan te vallen. Maar ja, “No guts, no glory” en de voldoening na een geslaagde aanvallende approach is natuurlijk wel heel fijn!
Oh ja, toch ook nog even hole 9 omdat de slothole in dit geval een uitdagende par-3 van 180 meter over water is die je ronde nog net even dat extra beetje glans kan geven of net kan verpesten als het er net nog om gaat. Tsja, wat kan ik zeggen. De combinatie Blauw-Wit beschikt over veel variatie en moet beslist met veel verstand gespeeld worden. Longhitters zijn beslist in het voordeel, maar dan moet het met de precisie wel goed zitten.
Na afloop is het goed toeven in het clubhuis.
Het is leuk dat de verschillende lussen hier en daar door elkaar heen lopen waardoor het altijd heel levendig is op de baan. De lay-out is ingenieus en doordacht en zorgt vanuit diverse plaatsen van de baan voor mooie overzichten en uitzichten. Het spreekt voor zich dat ook in Purmerend de boel goed is onderhouden en verzorgd. Wellicht dat de semi-rough iets korter gemaaid zou kunnen worden, dan is het in ieder geval eenvoudiger om de bal terug te vinden. Maar ja, eigenlijk moet je natuurlijk gewoon zorgen dat je niet in de rough terecht komt!
Tekst en foto’s: Eric Veenhuyzen
