Leeuwarder Golfclub De Groene Ster – Over ooievaars en zwemmende ballen
Hole 9 komt uit bij het gezellige clubhuis.
Golfbaanarchitect Gerard Jol staat er om bekend dat hij van water houdt, veel water. Op de Leeuwarder Golfclub De Groene Ster is Gerard blijkbaar helemaal uit zijn bol gegaan, want op alle 18 holes is water aanwezig. Vanzelfsprekend is het water op de ene hole wat meer prominent aanwezig dan op de andere hole, maar het kan geen kwaad om wat extra ballen in de tas te stoppen als u hier gaat spelen.
Voor veel mensen lijkt Friesland het einde van de wereld en geen optie om zonder overnachting zo maar naar toe te gaan om een rondje golf te gaan spelen. Dat valt dus heel erg mee, zo groot is Nederland namelijk niet. Behalve als je vanuit Zeeland of het diepe zuiden komt, is Leeuwarden dankzij de goede infrastructuur waar wij in Nederland over beschikken goed te bereiken. Vanuit Amsterdam bijvoorbeeld doe je er precies 1,5 uur over als je je overal netjes aan de snelheid houdt waarbij het geen verschil maakt of je over de Afsluitdijk of door de polder rijdt. Dat valt best wel mee, toch?
Eenmaal aangekomen valt direct de vriendelijke ontvangst aan de balie en in het clubhuis op. Op De Groene Ster zijn gasten meer dan welkom, en dat is duidelijk te merken! Zo wordt iedereen met een glimlach ontvangen en zijn de ballen op de driving range gratis, daar kunnen veel andere clubs nog een voorbeeld aan nemen!
Prachtige waterpartijen met klassieke oeverbegroeïing van rietsigaren.
De baan heeft een par van 72 en meet voor de heren vanaf de gele tees een respectabele 5.850 meter en voor de dames vanaf de rode tees 4.962. De dames zijn op deze baan zeker in het voordeel omdat veel hindernissen door de kortere lengte niet of nauwelijks meer in het spel komen.
Als je hier voor de eerste keer komt spelen, is het verstandig om te investeren in een birdie guide (heet hier heel toepasselijk “Course Planner”) omdat vanaf de tee niet altijd duidelijk is vast te stellen waar de problemen zich bevinden. In dit boekje staat bij iedere hole een opmerking van de professional waarmee op deze specifieke hole rekening gehouden moet worden.
Veel water en sappige fairways.
Waarschijnlijk vanwege het alom aanwezige water zijn de fairways mooi dicht en sappig, de semi-rough is dat ook en zou wat mij betreft best wat korter gemaaid mogen worden. De greens zijn allemaal van dezelfde kwaliteit waardoor je op alle 18 holes op dezelfde manier kan putten. De bewegwijzering op de baan is duidelijk waardoor de volgende hole steeds makkelijk te vinden is. Ondanks het vele aanwezige water is de baan zelf niet nat, de drainage is dus blijkbaar goed voor elkaar.
Zoals al eerder vermeld hebben we op deze baan met veel water te maken wat deze baan dan ook zeer uitdagend maakt. Op veel holes is het water zo geplaatst dat zowel long hitters als kortere spelers gedwongen worden met veel overleg te spelen. En op de holes waar het water niet prominent in het spel komt, zijn er in totaal 65 bunkers en diverse strategisch geplaatste bomen die om goed course management vragen.
Hole 2, gaan we voor de green of spelen we "veilig"?
Zo is bijvoorbeeld de tweede hole al direct een enorme uitdaging voor de longhitters. Deze par 4 van 289 meter heeft een dogleg over water naar links waarvan de green met een drive met een carry van 232 meter gehaald kan worden. Met wind mee is het zeker de moeite van het proberen waard, redt de bal het toch niet, dan kan gedropt worden en blijft er een wedge of ijzeren 9 over om met drie naar de green te gaan.
Prachtige bunkers op hole 10.
De moeilijkste hole is hole 10. Op deze recht-toe-recht-aan par 5 van 494 meter heb je de wind meestal tegen en om de green te bereiken moet je over een mooie serie bunkers heen slaan.
Hole 13, afsnijden over het water voor een goede positie op de fairway voor de tweede slag.
Hole 13 is wat mij betreft de mooiste hole van de baan. Ook hier gaat het weer om een dogleg naar links over water waarbij met de afslag over water moet worden afgesneden om de beste positie voor de korte approach naar de goed door bunkers bewaakte green te bereiken.
Vanwege het vele water heeft zich enige jaren geleden een ooievaarspaar op de baan gevestigd waarvan men lange tijd dacht dat het om een homosexueel paartje ging omdat kleine ooievaartjes uitbleven. Zo’n stel dat wel kleintjes bij anderen bezorgt, maar zelf niets voor elkaar krijgt dus. Men was op De Groene Ster dan ook blij verrast toen dit jaar plotseling toch twee kleine ooievaartjes hun kop boven de rand van het nest uitstaken! Inmiddels wandelen de twee inmiddels bijna volgroeide ooievaarsjongen onverstoorbaar langs de waterpartijen terwijl hun ouders rondcirkelend vanuit de lucht alles in de gaten houden!
Het is duidelijk, wij zijn te gast bij de ooievaars en niet andersom!
Het is duidelijk, op De Groene Ster valt er behalve van de baan ook van de natuur te genieten. Zoals eerder al opgemerkt kan het geen kwaad om extra ballen in de tas te stoppen wanneer u hier gaat spelen, want af en toe lijkt het of de ballen door al het water een eigen leven gaan leiden en collectief besluiten om te gaan zwemmen!
Tekst en foto’s: Eric Veenhuyzen
