Golf in Portugal aan de Costa Lisboa: De fado van de golfer………
Terwijl ik in Lissabon over de Docas aan de oevers van de Taag slenter en tussen de tientallen restaurantjes die als een kralenketting aan elkaar zijn geregen op weg ben naar mijn eetafspraak, word ik getroffen door de melancholische klanken van een Fado. Met verscheurende hartstocht verhaalt een man over zijn suadade, het hunkeren naar het grote geluk dat hij wellicht eens heeft beleefd maar dat nu onbereikbaar is. Ondanks dat ik de taal niet spreek en niet weet waar het over gaat brengt het mij ook in een melancholische stemming, en als ik later geniet van een perfect gegrilde octopus en een mooi begeleidend glas wijn besef ik dat golfers ook vaak saudade hebben, het hunkeren naar die ene perfecte ronde die er wellicht ooit was en die misschien ook nooit meer komt. In ieder geval heb ik de komende vier dagen aan de Costa Lisboa drie maal de gelegenheid om te proberen mijn perfecte ronde te spelen, of wordt het uiteindelijk toch de Fado van de golfer voor mij………..
Mijn eerste ronde speel ik op Bom Sucesso (“Veel succes”), een baan in het binnenland bij Óbidos die zo nieuw is dat er tijdens mijn ronde nog niet eens afstandspaaltjes langs de fairways staan. Deze door Donald Steel ontworpen baan heeft een PAR van 72 en is 5.854 meter lang. Mooie volle fairways en greens die goed pakken, ongekend goede kwaliteit voor zo’n nieuwe baan. De 18e slothole is voor mij de eyecatcher van deze baan. Een PAR 4 van 411 meter met een dogleg naar links die leidt naar een in de diepte gelegen green. De longhitters kunnen hier hun hart ophalen omdat ze met een goede drive de hoek kunnen afsnijden om tenslotte met een kort ijzer de green aan te spelen. Maar, de drive moet dan wel een vlucht van minimaal 230 meter hebben om veilig op de fairway te landen, heerlijk!
Bom Sucesso maakt deel uit van een resort met onroerend goed en een hotel. Als het hotel af is dan komt de eerste afslag spectaculair op het met gras begroeide dak van de receptie van het hotel. De huizen komen nergens in het spel, dus dat is prettig en vooral veilig…….
Quinta Marinha, de door Robert Trent Jones Sr. ontworpen PAR 71 baan van 5.845 meter is één van de bekendste banen in de omgeving. De eerste negen holes kronkelen zich door het achterland waar veel water het de golfer moeilijk maakt. De tweede negen liggen grotendeels op de kliffen met hier en daar spectaculaire uitzichten op de oceaan. De moeilijkheid op deze baan ligt hem vooral in het vele water en de moeilijke greens die snel en glooiend zijn. Ook hier is de 18e hole een bijzonderheid omdat de gasten van het hotel vanuit het infinity zwembad een onbelemmerde blik op de 30 meter verderop gelegen green hebben. Gelukkig komt het slechts sporadisch voor dat een verdwaalde bal in het zwembad belandt. Maar, het is toch een paar keer voorgekomen!
De Atlantic Course van Penha Longa tenslotte is wederom een juweel en een absolute must om te spelen. Met een lengte van 5.944 meter en een PAR van 72 en ontworpen door Robert Trent Jones Jr. een serieuze uitdaging voor iedere golfer. De 7e hole met langs de green de overblijfselen van een Romeins aquaduct is één van de meest gefotografeerde holes in de omgeving. Deze baan kenmerkt zich door veel, heel veel bomen en holes die uitnodigen om aanvallend te spelen. Niet voor niets was deze baan in 1994 en 1995 het decor van het Portugese Open.
Maar behalve golf heeft de omgeving van Lissabon natuurlijk ook veel cultuur, historie en vooral heerlijke wijnen te bieden en is daarom een perfecte bestemming om golf en vakantie te combineren. En voor wat betreft de golfers fado? Ik heb voor de verandering eens drie keer achter elkaar goed gespeeld, dus mijn fado is dat ik nu met weemoed terugdenk aan deze reis en zo snel mogelijk weer terug wil…………..
Tekst en foto’s: Eric Veenhuyzen
Info: